Sakýn,dilsiz þiirlerimde kendine pay çýkarma! Kýrýk dökük þiirime, konu bile olamazsýn. Sakýn, mýsralarýmda kendini aramaya kalkma! Azade dizelerimde, sen yer bile bulamazsýn.
Býrak! Kendini þu virane yüreðime sormayý Seni suskunluklarýmýn, en acý dibine gömdüm. Býrak! Tel tel kanýmla dolan hokkama dokunmayý Ben kalemle senin arana kalýn duvarlar ördüm
Kan dolu gözyaþýmla ýslattýðým beyaz sayfamý Ýhanet çukuruna batan adýnla kirletemem Yara içinde kan aðlayan divit, hokka tayfamý Son nefes bile olsa, telimi senle inletemem
Sakýn, yegâne dostum, dilsiz þiirime dokunma! Kýrýk kalemden kendine pay çýkarýp hayal kurma! Sen benim için ihanete imza attýðýn gün öldün Ölürken sen yanýnda beni de, beni de öldürdün
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM ÖZCAN (DENİZLİLİ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.