esen þehrin kalabalýðýnda dipsiz bucaksýz kuyu denginde koþuyordu düþlerim her gece öylece bitap her gece öyle tarafsýz ve sen düþüyordu gözlerimden kanayan parmaklarýma bir gece ansýzýn seni sevmekten uyandým baktýðýmda her yer karanlýk sensiz düþsüz çaresiz ve ben týrnak eþiðinde parçalayacakken suskun dilimi gözlerimi kapatýp ellerine deðdiriyordum ellerimi öylesine umarsýz öylesine çaresiz Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeliz Demiryurek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.