Takýlan bulutlara nem düþtü,
Dolmadý yerin hala!
Yýkýlan özgürlüðün pençesinde,
Ayrýntýlý gezinmek miydi çatlayan dudaklarla…
Belki de; sonsuzluk adý altýnda
Kaybolan geçmiþindi, rüyalarýnda.
Haykýran en þiddetli depremler ardýnda,
Güneþ acýyorsa sonunda…
Bir mevsimin vedasý daha...
Hakiliðini korumakta olsa da yeminler
Turuncusu sürüklemeliydi güneþe
Limon çiçekleri misali;
Hangi haykýrýþta gözlerin vardý?
Hangi tende renk bulmuþtu asiliðin…
Ýncinen sözler miydi, vedalarýnda?
Eðer güneþ yaþýyorsa umutlarýnda,
Merhem olur acýyan yaralara…
Elveda diyen yarýn;
Hangi temmuz ayazýnda?
Bir lodos mu düþtü, ince ufuklara?
Gecenin zifirinde kalýyor gözlerim
Kara bulutlar gülümsüyor adeta
Bahar gelecek biliyorum
Can bulacaktý iklimim
Belki baþka HAZAN’da...
YELÝZ DEMÝRYÜREK 21/03/2011