YAĞMUR
Kalbim ilk iþgale uðradýðýndan beri
Ne zaman gözyaþý döksem
Yaðmurlara sýðýndým
Saklandým her birinin ardýna
Aþkýn gözlerime vuran yangýný
Sönene kadar
Çünkü ben
Yaðmurlarda özgürüm
Hýçkýrýklar gök gürültülerine karýþsa da
Islansa da kirpiklerim
Ben gibi ruhum da sýrýlsýklam
Rahmetine teslim oldum
Göðe kardeþ gözyaþlarýmla
Sen anlamadýn
Bilmenin asaleti de yoktu
Ruhundaki
Ýhanetin soysuz çetelesinde
Sen
Arsýz sarmaþýk
Sen deðimliydin ya
Demir bileklerimin
Küf yarasý
Ve
Belkemiðimdeki
Geçmeyen kulunç aðrýsý
Belki de inanmayý yasak saydýðýmdandýr senden sonra
Üzüldüðüm
Bir kanun taksiminin elemli sedasý ile
Senden kalan düþlerimi yakarken yaðmurda
Kurtuldum sanmýþtým
Saðýr çýðlýklardan
Yanýlmýþým
Merhaba eski acým
Geçenlerde duydum
Ýnanamadým
Olanlara
Sen ki
Gönlüne katrandan perde çeken
Günahkâr duygu deðil miydin?
Ne garip
Sende bir kenara atýlmýþsýn ya
Notalarý eksik melodilerde
Modasý geçmiþ þarký gibi
Seni hep gidiþin mutlu yüzü
Terk edenin acýmasýzlýðý saymýþtým
Meðer sende aðlarmýþsýn öyle mi?
Sende yalnýz kalýrmýþsýn
Yalnýz ve ýssýz
Sevmeyi bilmeyenin yaðmur damlasý gibi
Sevmeyi bilmeyenin nazar kesen gözleri gibi
Sende yaþarmýþsýn hayatý
Herkes gibi terk edilince
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.