Ayrýlýk
Ben mi dedim "artýk beni unut" diye güzelim?
Aklýmýn hiç köþesinde bile yoktu ayrýlýk...
Kim söyledi, salla salla uyut diye güzelim?
Düþlerimin tam alnýna kurþun sýktý ayrýlýk!
Birleþelim dedikçe ben, alem girdi araya!
Her kes elinde bir tuzluk, bastýlar hep yaraya!
En güzel duygularýmla atýldým maveraya;
Ta kalbimin ortasýna giren oktu ayrýlýk...
Bir bak hicran yarasýndan döktüðüm þu yaþlara!
Ýnsaf eyle, bir çare bul çektiðim telaþlara...
Gitmek kolay, kalmaya gör, neler gelir baþlara!
Unutmak hiç kolay deðil, tam bir þoktu ayrýlýk...
Ya hicransýn ya da firkat, vuslat deðil ki adýn...
Ne Kerem’den, ne Aslý’dan ders almadýn be kadýn!
Beni böyle boynu bükük koymak mýydý muradýn?
Bir bilsen ne ateþlere atýp yaktý ayrýlýk...
Karþýdaki daðlarý tüm kara duman bürüdü!
O bir sözün ciðerime bilsen nasýl yürüdü?
Gönlümdeki gonca güller hep eridi, çürüdü!
Gül bahçemde inan ki çok kötü koktu ayrýlýk...
Sen ne dersen de güzelim, aramýzda bir umman...
Sanki, firkat için böyle karardý tüm asuman!
Bilmiyorum ne söylesem, ortalýk hep toz, duman!
Kurduðum tüm hayalleri zora soktu ayrýlýk...
Antalya-2013/06
TDK:
mavera: görülen alemin ötesi...
hicran: ayrýlýðýn verdiði büyük üzüntü.
firkat: ayrýlýk, dosttan sevgiliden ayrýlma.
vuslat: sevgiliye kavuþma.
asuman: gök, gökyüzü, sema...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.