Gönül mazide gezer, akýl ikbali arar Bir heyula içinde öyle garip düþteyim Gelgitlerin içinde varlýðým neye yarar Evvele aðlar oldum, ahire gülüþteyim. *** Devri-i Cahiliye’de kanar içimde hicran Doðacak nûra hasret katran karasý gecem Rahmetsiz sahralarda her þey gözümde viran Cevapsýz suallerde Bahira’dýr bilmecem.
Sükût içinde bekler kâinat mihmanýný Hâtem-ül Enbiyâ’yý müjdelerken Varaka Konan ödül uðruna almak için canýný Kumlarda ölümüne at sürmüþtü Sürâka.
Hicabýndan çatlardý türabýn dudaklarý Konduðunda baðrýna bir sübyanýn bedeni Babalar canlý canlý gömerken kundaklarý Tutardý ellerinden sanki der gömme beni.
O Kutlu Davetçi’nin sebeb-i nüzulüyle Yýldýzlar gökyüzünde birbiriyle yarýþtý Kirlenirken kâinat cahillerin zulmüyle Habip’in gözyaþlarý çöl kumuna karýþtý.
“Habib’im olmasaydýn yaratmazdým Eflak’ý” Dedi. En Sevgili ’ye, O’nu yaratan Allah Zifiri karanlýklar O’nda buldu felaký O Asr-ý Saadet ki, herkesi saran felah.
O Asr-ý Saadet ki, ne mübarek bir asýr Sana inanmayanlar keþke bunu bilseydi Taif’i düþündükçe yüreðim hüzün taþýr Sana atýlan o taþ keþke bana gelseydi.
Bir heyula içinde öyle garip düþteyim, Evvele aðlar oldum, ahire gülüþteyim…
Ereðli, 2 Nisan 2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.