Fýrat’ýn gerdanýna Hâk bir inci baðlamýþ Burasý öyle yer ki, gelen-giden aðlarmýþ. Birecik þu gönlümde çok müstesna bir þehir Akýp gider Cennetle, müjdelenen “ O” nehir.
Bu þahane beldede muhterem zatlar yatar O Hâk/kýn dostlarý ki, þeh/re ayrý haz katar. Kimi sur kapýsýnda, kimi kale burcunda Kimi hayýr daðýtýr, Ramazan orucunda…
Ýbret ile doludur, hikmet yaþadýklarý Gece duyulur imiþ, kalkýp aðladýklarý. Zatlarýn zikirleri, bölerken geceleri Aðlatýyor durmadan öksüz minareleri.
Tanýk gökkubbe buna, yýldýzlar yalvarmakta Hüzün içinde Fýrat, gözyaþýyla akmakta. Medeniyeti eski, tarihi kadar derin Ne kadar sever isen o kadardýr deðerin
Bu belde öyle yer ki, kuþlar gelip konaklar Dünya’da baþka yok ki buradaki KELAYNAKLAR Hatta bunlar adýna festival düzenlenir Uzak diyar yolcusu hep burada dinlenir
Tarihinde bir ilktir Köprüsüyle Birecik Kolay geliyor dile, eski adý BÝR EVCÝK Diline, kültürüne sahip çýkar insanlar Fýrat’ýn aldýðýna, aðýt yakar insanlar
Yürekleri sevdalý, sadýktýr sevdiðinde Açar gönül evini, misafir geldiðinde Bur/da sevgi riyasýz, saygý baþýn tacýdýr Bur/da dostluk öyle ki her derdin ilacýdýr
Gönüllere köprüler kurulur yýkýlmadan Yaban da olsan bur/da, kalýrsýn sýkýlmadan Kýrk yýllýk dost gibidir, bur/da bütün insanlar Hele o tatlý dili… Su misali lisanlar
Ay ýþýðý vurunca sularýna Fýrat’ýn Yakamozu izlerken bir dilek tutup atýn Geçerken grup vakti Birecik tünelini Bir tutan olur elbet, uzatýrsan elini
Ah! Birecik… Gönlümün her daim birincisi Ah! Birecik… Fýrat’ýn boynundaki incisi
Ereðli, 30 Nisan 2011 Yüksel Erentürk YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.