Dolanýr üstümde kara bir bulut,
Hiç gülmez yüzüme, kurak mý kurak...
Ne bir damla sevgi, ne de bir umut,
Çiçekler kurudu, yüreðim çorak...
Ruhuma bitmeyen bir kasvet sindi
Ne þarký, ne þiir...hepsi silindi.
Sevdamý söylerken þarkýlar, þimdi
Hepsinde hüzün var, ayrýlýk, firak...
Kadere garez, kin tutulmaz ama,
Tanrýyla pazarlýk edilmez ama,
’Gideyim’ demekle gidilmez ama
Nasýlsa yol bitmiþ, bu en son durak...
Karanlýk günlerim, gecelere eþ
Gördüðüm tek ýþýk; yandýðým ateþ...
Ya doðsun her sabah bana da güneþ
Ya al emaneti, gideyim, býrak..
Þeytaný at, tutup kolundan Rabbim,
Kurtar beni isyan yolundan, Rabbim.
Ne istersin garip kulundan,Rabbim,
Sen,Yaratan Kudret, ben; âciz çýrak...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.