SÜRGÜN

Yaðma mý var? Neden üþüþtü dertler?
Nereden geldi bana bu vurgun?
Vururken saat, beni hedefler
Ruhum çýrpýnýþlarda, bedenim durgun.

Ey can! Acý biraz, senin bu beden.
Neden býraktýn, onu gitmeden?
Vefasýz mýsýn, nedir ki zorun?
Gönlüm coþar ardýndan, bedenim yorgun.

Ellerim, ayaklarým benimdiler önceden.
Þimdi söz dinlemezler neden?
Eþyalar bile güler halime.
Þimdi duvarlar konuþur; dilimse suskun.

Demesi kolaymýþ, filan yatalak.
Kuþ tüyü yataklar, olurmuþ pýtrak.
Sabýr beni bekleyen, en sadýk dostmuþ.
Bunca yýl gezdirdiðim canýn, ettiðine bak.

Ölüm özlenirmiþ, þimdi anladým.
Bedeni unutan, can bana küskün.
Dostlar gitmez mi? Ben beni býraktým.
Ölmeden de baþlarmýþ canlara sürgün.




Sosyal Medyada Paylaşın: