AH AKDENİZ
Bir huzur goncasý açsa gönlümde,
Bir sabah uyansam, Akdeniz görünse penceremde
Arýnsa ruhum küflü seslerden
Martýlar dans ederek, günaydýn dese.
Ilýk nefesinle, ruhumu sarsan
Huzura yol bulup seyrine dalsam.
Mavilerinden biraz bana verirdin.
Senden olurdum, beni yanýna alsan.
Ah! Akdeniz söyle daðlara, kalksýn aramýzdan.
Hasretim mavi ruhuna, beter oldum toprak karasýndan,
Azat beklerim ben, bitmez sorgusu
Bir dað ki! Hapsetti ruhumuzu, söyle de düþsün yakamýzdan.
Desem rüzgâra beni getirir mi sana?
Gelsem, gemilerinde bir yer var mýydý? Bana.
Kaçýrsan beni buradan uzak ellere,
Ne dersin, ayrýlýk bulur mu bizi orda da?
Ah! Akdeniz, bu daðlar sanki bana dört duvar.
Haykýrýrým Dünya’ya sesim dönüp bana çarpar,
Bir çýkýþ yolu, bulamadým Deryalara.
Huzura giden yollarýmda hep daðlar var.
03.09.1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.