Gerçeði sille tokat kabul ettirir gibi
Denizin soðuk yüzü yanaðýma vurmuþtu
Dalgalar mý çýldýrdý yoksa ben mi asabi
Husumetin önünde, cismin kýyam durmuþtu.
Arzu ettiðin halde terk etmeme sebebin
Merhamet duygusuna itaattenmiþ madem,
Dille vicdan arasý çekiþirken edebin
Olan, olmuþtu zaten, lüzumsuz þeydi sitem.
Ben kendime bakarým, onu dert etme bir de
Ya da, sen kal yerinde, bilirsin ben duramam
Aklýma koyduðumu yapamazsam fecirde
Gördüðüm rüyalarý asla hayra yoramam
Aþkýmý, avucuna döküp de gidiyorum
Ýster iyi bakarsýn ister silip atarsýn
Ýçimin telaþýný söküp de gidiyorum
Varsýn, kendi yaramý... Kendi ellerim sarsýn.
2 Haziran 2013 / NÜS