Günahın Çocukları…

Savaþlarda çocuklar vurulup da düþerken,
Açlýk ve susuzluktan topraklarý eþerken,
Ülkemi yönetenler her gün ahkâm keserken,
Emanet olan canlar için için yanýyor.
Parmaklýklar ardýnda iðrençliði yaþarken.

Akranlarý okulda, sýnýflarda koþarken,
Emsalleri oyunda, eðlenceyle coþarken,
Özgürlüðün hazzýný evlerinde yaþarken,
Gelecek umutlarý o yaþlarda sönüyor.
Sýcak yuva hasreti yüreklere düþerken.

Hapsetmek en kolayý, hortumla dövülürken,
Gönülleri kýrýlýp alçakça sövülürken,
Derdi olup gelenler, it gibi kovulurken,
Hasta ruhlu bedenler sokaklara dönüyor.
Tükenmiþ sevgileri, suçlarla övünürken.

Görkemli yapýlara övünüp bakýlýrken,
Her tepeye bir cami, AVM dikilirken,
Ülkenin her yanýna duble yol çekilirken,
Küçücük yüreklerin sevgileri donuyor.
Þefkat görmeyen kalbe, gözyaþý ekilirken.

Eðitim verilmeden sokaða atýlýrken,
Çocuk yaþta bedenler kahpece satýlýrken,
Suçlular ordusuna yeniler katýlýrken,
Yardým bekleyen ele art niyetler konuyor.
Þehrin metruk yerinde sahipsiz yatýlýrken.

Bütün çirkinliklere bedenler serilirken,
Ýnsanlýktan nasipsiz yönetim verilirken,
Sevgiye hasret ruhu nefrete karýlýrken,
Ne var? Bunda diyenler, özlerini sunuyor.
Günahýn çocuklarý, suçlara sarýlýrken.


Mehmet Macit
02.05.2013
Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: