Dertlilerin sýrdaþý sen, oy geceler geceler Yalnýzlýklarýn çýkarsýz ortaðý tek sen geceler Benim gibi yuvasýz garipler sende geceler Kendini beðenmiþleri býrak, yol ver geçeler
Sessizce dinlersin, çaresizliði sen bilirsin Sýr vermezsin, derli hali en iyi sen bilensin Çok ýssýz durursun garibi ürpertmezsin Yuvasýzlara sahip çýkan, kol kanat gerensin
Çaresiz kalan koþar sende bulur huzuru Döker içini, ýslak, yaþlý gözleri olur kuru Ele vermezsin kimseyi örtersin kusuru Aþikâr olaný bilirsin, düþürmezsin onuru
Yorgun ve bitkin bedenler, sende dirilir Cana can katarsýn, yorulan beden iyi bilir Derde deva geceler, nasýl zalim gösterilir? Sana “zalim geceler” diyen kendi zalimdir
Ay ve Yýldýzlar seninle doðar, sende ýþýk saçar Bin bir türlü çiçek sende coþar, sende açar Nice kuþlar sende kanat çýrpar, sende uçar Seni iyi tanýmayan korkaklar senden kaçar
Aç kalmaz hiçbir hayvan dahi sen varken Dalar ormana, sýðýnýr sana, yem yerken Kanat çýrpar kuþlar, sen avcýyý uyuturken Dua eder tüm mahlûkat, zifirin çökerken
Söylenirsin dillerde sen, oy geceler geceler Nice çaresiz garipler hep seni anar, heceler Sen olmasan uyku bilir miydi yorgun gözler? Utanmalýdýr sana “zalim, acýmasýz” diyenler
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM ÖZCAN (DENİZLİLİ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.