60 Yaþ; yüzümde derin çizgiler, 60 yaþ, üstümde kara bir bulut
60 Yaþ; gözümde sönmüþ bir ýþýk, 60 yaþ; binlerce körelmiþ umut...
Tek yönlü bir yola zorunlu giriþ, karanlýk tünelin gözüken ucu,
60 Yýl yaþanmýþ güzelliklerin, ödenmesi þart olan birikmiþ borcu.
60 Yaþ; gelecek beklentisinin, umutlarýn, hýrsýn tümden bitiþi,
Hep yeþilliklerde akan bir suyun, bir çöle varýþý ve tükeniþi...
Geçmiþin bugünü bölüþtüðü yaþ, aþklarýn, þefkate dönüþtüðü yaþ,
Þiir yazmakta da haz duymadýðým, beynime kurtlarýn üþüþtüðü yaþ...
60 Yýl; dopdolu koca bir ömür, yücelere varan ulu bir söðüt...
Yazýk ki geç kaldým ben anlamakta; 60 yýl; yaþanmýþ altmýþ bin öðüt...
Her yüzü ’yek’ olan hileli bir zar, kazancý olmayan hain bir kumar...
60 Yaþ; durdurup bu pis oyunu, gerçeði yüzümde patlatan þamar...
Çýð gibi çöküþü ihtiyarlýðýn, göz kararmalarý, bel bükülüþü,
Yýllardan yadigâr bir kaç tel saçýn, takvim yapraklarýyla bir dökülüþü...
Yolculuk öncesi, savruk bir telâþ, yorgun ve hayâlsiz, tükenmiþ bir baþ...
Ardýmdan geliyor, bak yavaþ yavaþ, aç gözlü bir cellat gibi 60 yaþ...
Ünal Beþkese (1997)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.