Ziyanlığıma Say

Ziyanlýðýma say dedim
Say ki… Yeni yetme bir mazeretim
Say ki… Leyla da yoktu iki cihanda
Say ki… Usul usul zerk ettim canýna
Kabulünsem ulu orta baðýrsana
Hiç mi? dilin anmaz
Hiç mi? içinden geçmez
Hiç mi? Yalanýn yok.
Benim için inanýlasý
Hiç/mi yani…

Kaç þiirlik vaktim var ki oturup sana þiirler yazayým
Üstelik burada beþ vakit vefasýzlýk
Hangi vakit vefalý olayým
Çok þey bekleme benden üzülürsün dedi.
Sonra yaðmur evlat edindi de beni
Gözyaþý nedir bilmedim

Acýyan içim deðil merhameti uðurlayan gözlerim
Ben hiç merhamet görmedim
Zaten burasý dört mevsimsiz vicdan
Yaklaþ! dilini keselim dedi
Gözlerinden bildim öldüðümü
Sevmek için dile gel/dim

Sözlerim ezelden yargýlýdýr
Susmaktan gelmesini bilirim
Ölü aðaçlarýn gölgesi olmaz
Hükmünü arama içimde bulamazsýn dedi
Rüzgâr yar bildi beni
Estim de geçtim

Sen aþký üstüne alýnan
Vakti geçti varsayýmlarýn
Sonrasýný kimden medet umarsýn
Sana bu ahý çektiren ben miyim? Dedi
Tabiat susa geldi esmerdi
En yeþilinden þiirler seçtim

Ben Anka ya inanmam
Hiçbir þey külünden doðmaz
Bir kez yandýn mý insan?
Ateþ ona dokunmaz dedi
Güneþ yaktý tenimi
Özledim de… Üþümedim

Vehimlere düþüyor kalbim bilmiyorsun
Ýnan sen bilmeyi de hiçliyorsun
Topraðý ayaklarýmdan çekip
Dünyayý sýrtýma sarýyorsun dedi
Evren göz kýrptý bana
Gök/yüzüne gülümsedim…




Sosyal Medyada Paylaşın: