Gördüm! Aynalarda sen, bir fýsýltý içinde Benden dert yanýyordun, bülbül gönlüme düþtü! Târ-ü mâr oldu saray, taht, bir sefer göçünde Kayboldu hudutlarda, gönül kendine düþtü!
Gül arayýp durana, diken dahi, güldür gül. Her yara bîvefâdan, gelen en büyük ödül.. Seheri yaþatmayan, kaderin adý behlül.. Gezerken bulutlarda, gönül kendine düþtü!
Daðlara yaðan karý baþýmda eriterek, Taþlara iz býraktým selleri yürüterek. Asrý virân dergâhý baðrýmda çürüterek.. Dermâný umutlarda, gönül kendine düþtü!
Artýk ne selâmýna, ne de bir haberine... Muhtaçlýktan azadým, zindâným kederine. Mutluluklar dilerim, senin de rehberine... Ýlâhî konutlarda, gönül kendine düþtü!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dünyevî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.