CANIM BABAM

Hüzünlü halimi görsen üzülürdün
Dalardý gözlerim düþünürken sevdiklerimi
Teselli ederdin güzel sözlerinle
Çok erken ayrýldýn aramýzdan Babam
Bilinmez varlýðýmdýn þimdi anladým
Yýlanlar sýrtlanlar sardý etrafýmý
Baþýmda dolanýr yýrtýcý kuþlar
Dostum yok düþman dolu etrafým
Artýk sensiz sýlam gurbettir babam
Sen varken bükülmezdi bileðim
Saðýmdan solumdan payandaydýn bana
Sensiz ’im dokunsalar yýkýlacaðým sanki
Bana verdiðin nasihatler altýn sözler kulaðýmda
Sen hep yanýmda kale gibiydin yýkýlmazdým Babam
Kimsem yok yalnýzým ne Amca, ne Dayý
Kimse anlamýyor kimse okþamýyor senin gibi sacýmý
Senin gibi çandan senin gibi içten
Kimse sevmiyor beni yalnýzým baba
Herkes yüz dostu dönsem arkamý
Eli tetikte hazýr bekler sýkarlar mermiyi
Merak etme Baba sen öðrettin dönmem arkamý
Yýkamazlar Baba senin býraktýðýn çýnarý
Senin þefkatine dünyalar bedel idi
Sýmsýcak sevgiyle büyüttün hep sevdin
Þefkatli ellerinle okþardýn sacýmý
Caným oðlum deyip sarardýn kollarýna
Kýrmadýn kalbimi ne istedim’se gücünce yaptýn
Þimdi yalnýzým seni çok özledim
Seni seviyorum caným ,caným BABAM

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
20.05.1995

Sosyal Medyada Paylaşın: