Bir ses kulaðýmda anlam veremediðim, Rüzgar dallaýnda yapraklarý dürtüyor. Bir yol sanki bu sonunu göremediðim, Papatyalar bozkýrda siyahlarý örtüyor.
Martýlar kargalarla kavga peþinde, Bir huysuzluk sabahýn ta beþimde, Akbabalar sanki mutluluðun leþinde, Anýlar yerindemi geçen günler eþinde?
Býrak oltalarý kýraçalar denizde kalsýn, Bu haline bakanlar seni balýkçý sansýn, Yeni her gün mutluluðu kalbine salsýn, Acý verecekse sana tüm anýlar utansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.