Kantarýn Topu Kaçtý
Siyaseti severdim, insanca yapýlýrken...
Pisliðe bulaþýnca, sýdkým sýyrýldý benim!
Bir küçük paye için bir kula tapýlýrken,
Siyaset illetiyle yolum ayrýldý benim...
Menfaatler olunca düþüncelerin özü,
Zoruma gitti benim o kulvarda hýz yapmak!
Beþik bebelerinin makam olunca gözü,
Ýçimden hiç gelmedi kirli köþeler kapmak...
Vatan, millet, Sakarya diyerek koþturanlar
Peþe takýlanlarýn çelmeleriyle düþtü...
Meydanlarý hýnca hýnç doldurup coþturanlar
Düþünce, bütün millet tepesine üþüþtü...
Nasýl düþer ki insan, böyle naçar illete?
Nerden bilecek reyin çeyreðe bittiðini?
Kömürle sürdüler tüm karayý bu millete;
Ne bilsin ki garibim ucuza gittiðini...
Babam demiþti bana tam yarým asýr önce:
"Siyaset sanki pýtrak, takýlmasýn paçana..."
Unuttum öðüdünü ecel alýp gidince,
Þimdi sýkar oldum hem, uçana hem kaçana!
Oysa birey olmanýn tek yoluydu siyaset!
Ya, verdik nemiz varsa hakkýndan gelemedik!
Ya, seçilenin derdi olunca tek riyaset!
Kantarýn topu kaçtý, hiç dengeleyemedik...
Antalya-2013/05
TDK:
Pýtrak: Dikenli tohumlarý hayvanlarýn kýllarýna ve insanlarýn giysilerine
takýlan bir yýllýk otsu bir bitki...
Birey: Toplumlarý oluþturan ve düþünsel, duygusal, iradeyle ilgili nitelikleri toplum içinde belirlenen insanlarýn her biri, fert...
Riyaset: Baþkanlýk, reislik...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.