NOT: Þaraplarýyla ünlü bazý yörelerde, özellikle Fransanýn güneybatýsýnda, baðlarýn bozulup üzümlerin toplanmasý ve ilk þarabýn imali, üzüm toplayan kýzlarýn ve yöre gençlerinin coþkuyla katýldýðý Baðbozumu festivalleriyle kutlanýr. Yöresel oyunlar, danslar ve... kaçamak aþklarla...
Bað bozumu yöresinin güzelleri bir baþkadaýr,
Üzüm sýkan ellerinin özlemleri, hep aþkadýr.
Bað bozumu akþamlarý, üzüm, þarap ve aþk kokar,
Efsunlanýr bu kokuyla, baygýn gözler aþkla bakar...
Hepsi birbirinden güzel; nar tanesi, nur tanesi,
Bir göz süzüp yaktý beni, içlerinden bir tanesi.
Þimdi her yer kýzýl sarý, nar kabuklarýnýn dengi.
Gurub vakti, tüm ufuklar ve saçlarý þarap rengi.
Yangýndadýr alev alev, karanfiller, güz gülleri,
Ellerimi tutuþturur, aþk yongasýdýr elleri.
Yanaðýnda þahrem þahrem edep tanýmaz istekler,
Sinesinde salkým salkým þaraplýk pembe misketler.
Ýçe çekip solursanýz, koklayaný bir hoþ eder
Þarap rengi dudaklarý, içmeden de sarhoþ eder.
O dudaklar, içildikçe içilesi bir mey olur,
Burda aþklar, rüya gibi, masal gibi bir þey olur.
Bað bozumu akþamlarý, aþk ve þaraptan bir düþtür,
Belki Hayyam, yalnýz burda yaþamýþ, burda ölmüþtür...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.