Yeter ki gitmeye gör Öyle kolay, öyle çabuk silinir ki Önce parmak Sonra ayak Sonra ruhun izleri En önce kokun silinir Sinmiþ çarþaflardan, giysilerden, odalardan kimse farkýnda olmadan Ýlk zamanlar sýkça anýlýr adýn Sýkça geçersin akýllardan Yüreklerde hiç dinmeyecek sanýlan yakýcý bir acý olursun Sonra sönersin zamanla içten içe yanan bir köz olursun
"Hayat bu" denir "Hepimiz ayný yolun...." Ve en önce Acýsý en çok ve en derin olanlar tutunur Çünkü en çok onlar itilir hayata. Hayatsa Yaþattýðý en çaresiz acýyý Sunduðu güzelliklerle affettirir hemencecik. Hemencecik sarýp sarmalar kendine tutunanlarý.
Hayat gidene ihanet edip Yaþattýðý varlýðý yok eder hemencecik
Sen yeter ki gitmeye gör Öyle çabuk ve öyle kolay silinir ki izlerin Hiç olmamýþ gibi savrulur gider Bir zaman ateþ olan küllerin.
O yüzden sen gitme, gör
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.