Visal

Ýler tutar yaným yoktu sanýktým
Sandalyemde falçata izleri,
kollarýmdakindende eski
Nekadar yýkasamda çýkmýyor
Yüreðimdeki mahzende raz...
Maziden kalma bu çamur izleri.

Daraðacýnýn gölgesine uzanýp
Kiralýk izbe aradým gözlerinde
Karanlýk ve kasvetliydi odalarý.

Pencere pervazýnda duran biblolarýn
Kime ayitti gözleri

U n u t t u m

Kim verdi bu biblolarý
Neden bukadar suskunlar...
Yüzlerinde ab-ý efsun
Kahýr muþtular sanki.

Duvarlara aksi düþer suretinin
Lambada ki gaz biter ýþýk söner
Yüzüm düþer feri kalmaz ümidimin
Kývrýlýrým eski bir kilim üstüne
Ay ýþýðý visal dir gelecek günlere.

Yýllardan da eski bir hikaye gelir aklýma !

’ Avlusunda kasýmpatý larýn,
katýrtýrnaðý ve zakkumlarýn yetiþtiði,

Merdiven diplerinde fesleðenler
mis kokulu reyhanlarýn olduðu
Menekþeli pancurlarýn sabaha açýldýðý...
ve taþ döþeme sokaklarýnda,
kavuniçi çocuklarýn neþeli yankýlarý
o sert ve beyaz duvarlarý yumuþatan...

Oyun oynayan saçý örgülü kýzlarýn,
sevinç çýðlýklarýný
çalýkuþunun þakýmasýna benzettiðim...

Akustik çýnlamalarýn,
ince narin bir kadýnýn
ayakkabýsýnýn topuklarýnda son bulduðu...

Bir avludan diyer bir avluya uzanan
sarmaþýklarla dolu
Mutluluklarýn yaþanýp
gökyüzüne merdiven uzatýldýðý evleri oluþturan
güzel sokaklar vardý. ’

Bir bir düþtü raftan anýlar yine
Toz bulutu kapladý loþ boþluðu
Yönünü kaybetti kalp atýþlarým
Dizlerimde baþýnýn sýcaklýðý
Sen uzan ben anlatýrým
Hikayenin adý sen, adý ben

Eskidendi çok eskiden...

ahucan merter





Sosyal Medyada Paylaşın: