Eve yakýn üç çýnar aðacý altýna kurulu bir park gölgesinde oturuyor ve etrafý izliyor. Bakmayýn, yetmiþbeþ yaþýnda biri için evden çýkabilmek büyük deðiþiklik. Yaz sýcaðý banklarý iþgal etmiþ ve güneþ altýnda yalnýzlaþan park oyuncaklarýna bakýyor.
Çocuklar denizi tercih ediyor yaz aylarýnda, böylece parklar yaþlýlara kalýyor. Her gün ayný vakit tam karþý banka gelip oturan yaþlý adam bugün yok. Uzak bir selam gönderiyor her nerdeyse ve öylece akþamý beklerken oturuyor.
Bazen bir çocuk geçiyor kuyruðundan çekip çekip yerde sürüdüðü ölü uçurtmayla.
Zaman aðýr çekiyor sadece sonuna doðru içinden hýzla geçtiði gençlik manzarasýnýn.
Belki yarýn burada olmýycak ve bunun farkýndalýðýnda güzel havanýn tadýný çýkarýyor.
Gökyüzü, çocuk elinde mavi balon…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.