Beyaz gece…

Beyaz bir gecede
rüzgar soðuturken bedenimi,
ruhumu ýsýtýyor,
çamlarýn üzerindeki pamuk tarlalarý...
Suya yansýyor söðüt aðaçlarýnýn sevdalý yüzü...
yalnýzlar kumsalýndaki dalgalarýn izlerini takipteyim...
yolculuðum bilinmezlikler kentine doðru...
seçilmiþliðim farkýnda lýðýnda,
Ýç dökünmelerimle kurtarmak eylemindeyim,
çöplüklerden ruhumu...
korumaya aldým düþlerimi...
üzerime yapýþtýrýlan etiketim
davranýþ bozukluðu, anormalim
kim ne kadar normal ki?
bu maskeli baloda...!
gözlerimin içine dalarak sessizliði seyrediyorum
bir düþünce dolaþýyor pervasýzca beynimde,
yýldýzlara dokunabilmenin bedelini ödüyorum belki de…
Þule Temel
19. 03.2000 / 02:45
MesaAnkara


Sosyal Medyada Paylaşın:

medisis Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Denizlere Aşık Olmak… Öylesine yaşamak... Korkmadım... İçten dökülümler... Sormadın… ! Beyaz gece… Sonsuzluğun oyunu... Sonsuz yolculuklarda Aşk… Söz vermiştin... Doğuş