Sonsuz yolculuklarda Aşk…

Varlýðýnla yokluðun arasýnda
Gidiþ ve geliþlerde
Sonsuz bir yolculuktayým…
Özlemlerle inþa edilmiþ
Düþlerde yaþýyorum
Yokluðunla yoðrulmak doyasýya
Ne çok þeyler anlatýr …. Gecelerin karanlýk yüzü
Sanki hiç yazýlmaya cesaret edilmemiþ bir roman gibi...
Gecelerin içinden ellerin tutar ellerimi
Gözlerindeki ýþýklar aydýnlatýr evrenimi
Üzerime Örtülen yorgan gibi düþlerim ýsýtýr yüreðimi...
Yokluðunla sarýlýrým varlýðýna
Sanki hiç ayrýlmamýþsýn
Ve daima…
Ýçimde benimle birlikteymiþsin gibi
Öyleyse hiç yok olmamýþsýn ki...
Sensiz gecelerin içinde
Sessiz çýðlýklarda aþkým!
Yokluðunla bestelenmiþ var oluþun þarkýsýnda
Duyabilir misin acaba sesini ?
Ne fark eder ki…
Duymasan bile sesimi
Seni sen yapan bendeki aþk deðil mi ?
Ruhumda büyüttüðüm kýr çiçekleri deðil mi?
Ruhumun ýþýnlarýyla beslenen
Gözyaþlarýmla sulayarak büyüttüðüm bu çiçeklerin içinde
Belki de sen hiç olmadýn bile...
Sevgiden yoksun
Kurumuþ zavallý dað lalesi…
Seni yeþerten belki de benden baþkasý deðildi.
Ne verebilirsin ki…
Sevmek istemeyenlere...
Güneþi içinde saklayan bu yürekten baþka...
Ne verebilirsin ki…
Sevgiden baþka...
Onlarda olmayaný senden beklemeleri doðal deðil mi?
Paylaþabilirsin sende o kadar fazla ki...
Sen aþksýn yürekler fark etmese de...
Sen dostsun dost olduðun bilinmese de...
Sen olmasan da hiçbir þey
Sen her þeysin unutma!
Kendi yüreðinde evrenin güneþe aþký…
Dalgalarýn kayalýklara sevdasý
Rüzgarýn saçlarýnda salýncaðý
Bir ressamýn tablosundaki renkler
Bir romanýn içinde
Bazen de bir þarkýnýn notalarýnda...
Ve sen evrenin her köþesini aydýnlatan ýþýksýn...
Yetmez mi bunlar sana?
Sen sadece kendi gözlerinle bak sevdana
Sende bu aþk olduktan sonra,
Yeryüzünde ölüm bile ölür kollarýnda…
Þule Temel
Mesa / ANKARA
03.03.2008 / 03.30


Sosyal Medyada Paylaşın: