Zamana tuttuðum kýrýk bir aynanýn þavkýnda, dönüp durdun senelerce...
Iþýksýz karanlýklarýma aðýt oldun.
Uzun iç geçiriþlerime yangý ,yangýlarýma nedendin ,
bilmedin...
Yüreðimdeki her kývýlcýma parmak bastýrdým ben ,
her düþüþünde aklýma kor kor tazelendin...
Unutmamak için her gece yeniden yaktým seni ,
yeniden yeniden...
Saklý tuttuðum bendeki seni sabahýn ayazýyla sevdim...
Küllerini rüzgâra verirken söz istedim gece için ,
seni bana doðru savursun diye....
Sebebsizliklerimin sebebi oldun yýllarca ,
soluksuzluklarýmýn soluðu....
Deliliðine vurdurup attýðým her kahkahanýn sesiydin aslýnda ,
her tebessümün gölgesindeki burukluk...
Sonuçsa birtanem caným benim ,
geçmiþ, þimdi ve gelecekle ben baþbaþayken ,
mühür vurulmuþ düþlerimin anahtarý varlýðýn yok ,
dokunulasý duygularýmýn yalnýzlýðýysa çok.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.