Hüviyetsiz bir intiharın eşiğinde sevdim !
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Sana olan sevdam;
Ecelle koyun koyuna yaþattý beni.
Alýþtým ölümlerin her çeþidine.
Azrail’le cebelleþip,son nefesler verilirken ;
Hýrýltýlarda ben vardým !
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Ýdama mahkum edilen mahkumun asýldýðý daraðacýydým.
Ferhat’ýn yandýðý ateþ bendim !
Rüzgara savrulan külü de....
Ýbrahim’i yakmayýp gülistana dönen ateþ te bendim !
Ferhat’ýn böðrünü deldiði dað da bendim !
Ölü doðmuþ bir çocuðun geride býraktýðý boþ beþik gibiyim,
Annemin yanan yüreði,
Dinmeyen gözyaþlarýndan baþka bir mirasým yok..
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Dümensiz gemi gibiyim,
Fýrtýna esip okyanuslarýn dibini mekan verse ne farkeder ?
Sonum ;
Zaten sarp kayalarýn baþýna bela olmak deðil mi ?
Rayýndan çýkýp ýslýk çala çala sürünen vagondur hayatým,
Acý nasýldýr bilmem ama;
Ben acýnýn ta kendisiyim !
Mecnunlarýn yaþadýðý;
Her gün hatim ettiðim aþklarýn acýsýnýn özetidir.
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Saðýr duvarým her kese,her þeye.
Senden gayri hiç bir duyguya yer olmadý yüreðimde.
Her his sana aitti,
Her söz,her aný,her vukuat...
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Cehenneme atýlan ilk kývýlcým gibi düþmüþtüm avuçlarýna!
Her gülüþünde binlerce umutla baðlanmýþtým..
Son sözlerinin her harfine bir ömür tükettirdin,
Yüreðime ecel iðneleriyle örülü bir çehre býraktýn.
Yakýlmýþ bir mektubun külleri arasýnda ,
Aþka yazýlmýþ mýsralar aramak gibiydi seninle hayat.
Boþ yere karýþtýrýp durmuþum..
Sana en çok ihtiyaç duyduðum anlarda yanýmda yoksun,
Vicdanýn dile gelirse bir gün ;
Anýlar bunun hesabýný sorar ,
Aklýnda bulunsun !!!
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Þehirler arasý otobanda farklý yönlere giden yolcular gibiydik,
Ýki soluk mesafeyi birleþtiremedik.
Gece mi sensiz baþladý,sensiz mi gece oldu ?
Anlayadým !!
Ne sen bana konuþabildin,ne ben sana..
Kainat suskun bu saatlerde,bizi mi dinliyorlar ?
Biz mi suskun kaldýk ...??
Aslýnda ayrýlýklarýn da eski tadý kalmadý .......
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Bütün celselerimde senden muhakeme edildim.
Duruþmadaydým yine bu gün,
Son celsemdi,
Ýkametgâh adresimi sordular,
Yüreðini ele veremezdim,
Sustum!!
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Düþlerin hüsrana vurduðu vakitlerdeyim,
Ruhum gün batýmýyla birlikte ,
Karanlýklarýn dehlizlerine doðru yola çýktý bile,
Son demde yetiþsen de farketmez artýk...
Paketimdeki son sigarama kadar mühlet verdim Azrail’e,
Sigaranýn son közü puludur ;
Teslim ettiðim ruhumun mektubuna.
Ben seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim !
Kalbini yardým gecenin,
Ortadan ikiye böldüm !!
Artýk ritminin dengesi olmayacak.
Ruhu çekilen geceye batacak.
Kursaðýma takýlý son nefessin.
Seni hüviyetsiz bir intiharýn eþiðinde sevdim,
Cinayetine intihar adý verilsin !!!
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.