Gözlerinde okyanus diplerindeki yosunlarýn yeþili,
Ve geceye dökülmüþ kýrmýzý þaraptýr saçlarýn,
Karlý bir yamaç gibi bembeyaz sînede
Ýri iri açmýþ pembe kardelenler,
Rengârenk bakýþlar, rengârenk gülüþler,
Ve daha neler neler...
Her güzel renkten bir tutam katmýþ,
Tanrý seni gökkuþaðýndan yaratmýþ..
..............................
x
Severken, saf, papatyalar gibi bembeyaz, temiz,
Sevilirken, baharda tomurcuklanan incecik dallar gibi narin,
Seviþirken, kýpkýzýl gelincikler gibi, alev alevsin,
Bahar çiçekleri açar ellerinin deydiði her yerde,
Nisan yaðmurlarý gibidir tebessümlerin,
Hayat verir, devâdýr gönüllerde her derde...
Sanki, göklerden seni yere, son cemre diye atmýþ,
Sanýrým, Tanrý seni kendi sevgisinden yaratmýþ...
x
Hasret sabahlarýmýn umut saçan gün ýþýðý,
Huzur veren mavi aydýnlýðýsýn sevdâlý gecelerimin
Mehtabýmsýn, gözbebeklerinden içtiðim umutsun, nursun,
Sevgi olup girersin yüreðime, ateþ olursun, kor olursun...
Sevdâ saçan gizemli ýþýklarla, kandil kandil donatmýþ,
Belki de Tanrý seni ayýþýðýndan yaratmýþ...
..............................
x
Bazen de, eflâtun bir hüzün kaplar yüzünü,
Hercai menekþeler gibi, mahsun bakarsýn,
Gün batýmlarýnýn hüznü vurur bakýþlarýna, öylece dalarsýn.
Bilirim, þiirler doðar, þiirler dolaþýr o zaman yüreðinde
Hep hicranla bitmiþ sevdalara dair,
Öyle hüzün dolusun ki o halinle...
Sanýrým, güneþ her mevsim hep yüreðinde batmýþ,
Sanki Tanrý seni, bir avuç hüzünden yaratmýþ...
..............................
x
Ayýþýðým ol masmavi, dol gözlerime,
Yaz gecelerim ol, yýldýz yýldýz, dökül üstüme.
Isýt beni geceler boyu, yansýn varsýn yüreðim,
Sonra serin bir seher yeli ol, ferahlat gönlümü, soluklarýma dol.
Baþucumdaki resim; vazomdaki çiçek, bahçemdeki gülüm ol,
Hem her seher vakti þakýyan bülbülüm ol...
Gözlerine bir tutam gizem, dudaklarýna bir damla bal damlatmýþ,
Tanrý, seni mutlaka gül kokularýndan yaratmýþ...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.