Gökyüzünde Gözlerin Ağlıyor

Ne vakit yaðdýðýný görsem gökyüzünün gözlerinde
Ýþte o an bir meleðin intiharý geliyor aklýma
Ve ruhunu tenine emanet ederken bende
Melekle el ele atacaðým gözlerinden kendimi
Bir inilti çýkacak benden sadece AH diyerek
Ve dudaklarýmda son öpüþlerinin ruj izi var
Tenimde kokunla elimde tek tel saçýnla
Cebimin iç zulasýnda son vedayla atlýyorum
Tüm sessiz harfleri alýp elime sana KAL diye
Yazmayý bekledi yüreðim çocuksu sevinçle
Gideceðim varlýðýmýn yüreðini daralttýðý bedeninden
Ve düþerken senden rüzgârla dalgalanan
Eteklerine sarýlacaðým dað gibi gururla
Yalnýzlýðýmda üþümüþ elleri ceplerinde âþýkça
Dilimde þarkýmýzýn melodisiyle Voltalaþacaðým
Ve sen melodimizi duyduðun her sesli ýslýkta
Ceplerini karýþtýrýp þiirlerime dokunacaksýn istemeden
Ki ben o vakitte çoktan nefessiz kalmýþ olacaðým
Oysa biz senle her ayrýlýða alýþmalýyýz
Avutmalýyýz ayrýlýðý baþka yüreklerinde zamanýn
Bu kumar oynamak gibi ya kazanýrsýn dü þeþle
Yâda kaybedersin tek yekle hayatýnýn bahsini
Eðer kazanýrsan þartsýz seninim bedensiz ruhumla
Yok, kaybedersen de o vakit AS sendeki umutlarý çaresiz


Sosyal Medyada Paylaşın: