Gittiğinde Sen

Sen gittiðinde taþa takýldý ayaklarým
Du/daðýmda býçak kesiði bir gülüþ zoraki
Ve gölgem kýrk parça k/an damlýyor d/izlerime
Gözlerin haykýrdý tut ellerimi diye giderken
Mütemadiyen çýðlýklarýmda aðzýmda susuz
Ki ben t/aþýyor kaldýrýmdaki b/izlerden
Oysa kol kola vermiþ artçý depremler içimde
Sen ise hala güz yapraklarýný dökersin ayaklarýma
Son/baharý sana getirdim göðsümde geçmiþin
Sevgiler çiçek açtý s/ana dair yüreðimde
Kýrýk bir aynada bin parçalýyým
Yollara suretim s/açýlmýþ ayaklarýma batar
Sen gitmeden begonyalar s/olmuþtu bile
Son g/öz yaþýmý kapý ziline astým
Yangýn yüreðini serinletsin diye giderken
Ay geceden kalmýþ solgun dargýn yine dökülmekten
Rüzgâr kuru kaldýrýmlardan süpürdü b/izleri
Bir volkan p/atladý yüreðim derinlerine
Küllere gömüydün pompeiler gibi sende ansýzýn
Ki gün batýmý kýzýllýðýnda avucumun kýyýsý serzeniþteyken
Ve ben okyanus k/attým þarabýma bitmesin diye
Yinede ar/aftayým ne yana gitsem sen varsýn hep

Sosyal Medyada Paylaşın: