de bana kadın

uzak yollarýn sonunda bekle
en yüksek tepelerin baþýnda


ne leylaða benzersin ne zambaða
ne gül demeye dilim varýr ne de saysam hepsini
benzemez çiçekler sana
ne ateþe benzersin ne suya
ne kor demeye dilim varýr ne de baksam içimdeki kuraklýða
benzemez yangýnlar sana

bir bahar gününde geçtin yolumdan
yolsuz düþlerimin baþýnda daha
yol yordam bilmeden düþtüm sevdaya

gözüm pencere camýnda bir akþam üstü
yeþile sevdalý toprak düþtü bakýþlarýma
sevdalýyken yeþil kýra
kýrýldým bahara
kýrýla kýrýla düþtü gözümdeki rengin yeþili kýrlara
gözüm uzak yollarda bir akþam üstü
oysa bakýþlarýnda toprak rengi
bakýþlarýnda dað heybeti
darýldým zamana
darýla darýla astým bakýþlarýmý daraðcýna

ne zaman açsam aðzýmý aþkla
gece çöker sokaklara
çöker dizlerim kaldýrým taþlarýna
de bana
hangi sokaklarýn kaldýrýmlarýna düþüyor bakýþlarýn þimdi
þimdi hangi sokaklarýn kaldýrým taþlarý kýrlara dönüþüyor
oysa yeþil de sevdalý topraða

bedenim yorgun
yorgundur düþlerim
öyle ki yorganý çekemez üzerine
an üþür
aðzýmýn ucunda aþk üþür

mideme düþmüþ karýnca yuvasý
içimde gezinenler var kýpýr kýpýr
yorgunun halinden anlamaz
anlamaz yüreðine gece çökenlerin halini aþk

de bana kadýn
ben böyle ateþlere yürürken bir gece üstü
yürürken gecenin sonuna ömrümden ömür katýp
alýr götürür müsün beni senli günlere
de bana kadýn
bekler misin beni
senli zamanlarda


Nigar Baran
Sosyal Medyada Paylaşın: