Senin görmediðin, yabancýsý olduðun bir iklimin
Kahýr kusan elem kokan bir akþamýndan yazýyorum sana
Kar yaðmýþ þehrin sokaklarýna damlarýna
Bizim oralarda bademler çoktan tomurcuða durmuþtur oysa
Niçin yazýyorum sana !
Yýllardýr içimde saklayýp da büyüttüklerimi paylaþmak istedim galiba
Sen bu satýrlarý okurken benim yüreðimi hangi hoyrat zamanlar
Hangi eller örselemiþ olacak ,kim bilir…
Sen…otuz beþ yýldýr uzakta olan þimdi
Varlýðýný tadamadýðým,göðsünde aðlayamadýðým
Ve böyle olduðu için sevemediðimsin
Ellerin nasýldýr,nasýl tutar
Gözlerin ne renktir ,nasýl bakar
Nasýl ‘yavrum ‘dersin
Nasýl baðrýna basarsýn anne
Ne zaman sen düþsen yüreðime
Tüm bilinmezliðinle
Acýyorum ben,kanýyorum usul usul
Her yaným delik deþik anne
Yüreðim özlemine beþik anne
Neden anne,nasýl anne
Neden sana ihtiyacýmýn en fazla olduðu
Acýyan yerlerimi öpüp onlarý dindireceðin bir yaþta
Ansýzýn çýkýp gittin hayatýmdan
Neden yýllardýr hiç arayýp sormadýn
Sen denize bakan küçük bir köyün yamaçlarýnda üþürken
Ben sana yanýyordum anne
Anneler hisseder derlerdi evlatlarýný
Sen beni hiç hissettin mi anne
Yýllardýr çýðlýk çýðlýk yaþadýðým özlemler
Senin de yüreðini titretti mi anne
Bunca zaman nerdesin,nerdesin anne
Bir türlü hazmedemiyorum
Tam otuz beþ yýldýr arayýp sormayýþýný
E n dokunaný düðünüme gelmeyiþini
Gelmedin anne
Sevseydin eðer beni
Ya da bir anlamým olsaydý senin için
Gelirdin…gelmedin
Çocukça bir soru:
’Sen artýk baþkalarýnýn annesi olduðun için mi gelmedin ?’
Keþke her þeye raðmen ‘Seni seviyorum .’diyebilsem
Zaman geçtikçe daha da kopuyorum senden
Belki de yerini dolduran biri olmadýðý için yaþamýmda
Sana bu kadar kýrgýným
Kim bilir
Kýrgýným da bu özlem niye deðil mi anne
Galiba ,ben hâlâ çocuk yüreðimle
Seni bekliyorum anne
Ellerin ellerime
Yüreðin yüreðime deðsin istiyorum
Hadi saçlarýmý okþa anne
Baðrýna bas beni
Bir yaný hiç büyümeyen bir anneyim þimdi ben
Bir yaným hep çocuk
Artýk yoruldum biliyor musun
Kokunu,dokunuþlarýný aramaktan yoruldum
Enine boyuna mutluluklarým da olmadý
Senin yüzünden
Bütün sevinçlerim sýð
Mutluluklarýmýnsa bir yaný yoktu anne
Hiç beklenmedik zamanlarda
Yokluðunun acýsýnýn nasýl düþtüðünü içime
Ve nasýl yaktýðýný beni biliyor musun
Hayýr anne…sen hiçbir þey bilmiyorsun
Ömrümce sana yolladýðým bir þarký vardý:
‘Sana öyle hasretim ki…’
Sen bunu da bilmiyorsun
Ben kuþlarýn kanatlarýnda
Yaðmurlarla ,rüzgarlarla
Sana yolladým bu þarkýyý hep
Anne ,dön artýk
Özle beni,ara beni,bul beni
Yüreðinden sürgün deðilsem
Hayatýma geri dön
Gönlünde küçücük bir yer aç bana
Senin sevgini istiyorum anne
Senin dönmeni bekliyorum anne