anneciðim
güzelim
sýzýlarýmý emziren ninnim
uçtuðum günden beri kucaðýndan
yüreðimde meskenleþen sevginle
dost gözlerini
yar ellerini özlerim
büyüdü hiç büyümez sandýðým ellerim
ve yokolasýca kederlerim
acýlarýný okþayabilirim þimdi
hani her düþtüðümde
yaralarýmý öpüyordun ya
ellerimde güller
yüreðinin kokusunu taþýyan þiirler getirdim sana
kimsesizlerden selam
yýkýk yüreklerden kelam getirdim
öpmeye geldim çileli ellerinden
yan yana durabiliriz artýk
senli benli
yürüyebiliriz taþlý yollarda
daracýk sokaklarda
göðsümüzdeki kederimizle
þimdi daha çok benziyoruz birbirimize
aðlama!
kavuþmalarýn arefesindeyim
geleceðim anne, geleceðim
geçmiþi eze eze geleceðim
sana hiç söylenmemiþ ninniler söyleyeceðim
çocukluðumu emzireceðim gözlerinde
günlerine sevinçler katacaðým
düþlerine renk
yaralarýna merhem olacaðým
anneciðim
güzelim
benim bitmez özlemim
neler neler gördü geçirdi küçüðün
haydi sen de indir yükünü dizlerime!