aşkın tarih bilinci

o gözler yok mu? ah o gözler…
hepsini bir kenara býraktým da benim güzel kardeþim
peki ya o gözler?
kör karanlýðýndan kýþýn ilkbahara uzanan yemyeþil pencereler
açýlýr da, bir anda akan sular durulur
kapanýr, sanki yalnýzlýk asýl anlamýný bulur
marifet deðildir elbet, bilirim…
senden kalan her þey bir gün unutulur
ama gözlerin, eski bir bakýþtan aklýmý karýþtýran gözlerin
onlar iþte… onlar kalýr benimle
tatlý hatýralar gibi deðilse de
katýksýz bir acýnýn en saf haliyle

caddeler her sabah seninle doluyorsa
bütün kadýnlarý þu dünyanýn, durmadan sana benziyorsa
hepsini bir kenara býraktým, peki gözlerin…
gözlerin aklýmdan bir türlü çýkmýyorsa
ne olur ki þimdi o masal yeniden yazýlsa?
ne olur yeniden yazýlmasa?

arnavut kaldýrýmlarýn rüzgarlý kadýný!
bugün de geç evimizin önünden
zor gelmez! ezberlerim nasýlsa bir gün adýný
koyver, dökülsün dalga dalga saçlarýn kadife yanaðýna
bir küçücük bakýþ yeter, kýsacýk bir göz göze gelme aný
her sabah saat yedi otuzda, ya da her akþam altýya çeyrek kala
býrak artýk sen de hayatýn günlük uðraþlarýný
býrak da sayayým güzel adýmlarýný
gizlenmeden bir perdenin arkasýna
doyasýya…

eski çocuðuyum bu sokaklarýn
en çok da siyah beyaz resimlerde varým
baðrým açýk, saçlarým uzun, ellerimde bir fabrikanýn tozu dumaný
baþým önümde,
önümde çekingen umutlarým…
sussam güneþ, konuþsam ay, aðlasam kim siler ki gözyaþlarýmý?
yani zamansýz bir aþýðým, bir de Ýspanyol paçalýyým
korkarým, sevemem sevilmeye çýkmýþ her kadýný

seni unutmak borçlarýn en güzeli
ödeyemez, tutuklanýrým…
kalýrým sonra kimsesizmiþcesine…
bal arýsý renginde
ve tütün kokan bir bulvarýn en karanlýk vaktinde
yorulmam, ardýndan bakarým…
yalnýzlýk uç verir, hüzünlenir bir sigara yakarým
radyoda fasýl vakti
ellerime müzik yürür böylece
her nerede olursan ol, titrersin...
nereden bileceksin ki zaten? bilemezsin!
ürperen bedenin deðil sevgilim
eski bir bakýþtan aklýmda kalan o yemyeþil gözlerin
Sosyal Medyada Paylaşın: