MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Mustafa abinin izinde "son istasyon"
Tayyar

Mustafa abinin izinde "son istasyon"


girdiðimde o kapýdan içeri
kendi sonuma çýkýyormuþum, nereden bilebilirdim?
dumanýný çeker gibi sönecek bir sigaranýn
hayatýn son düzlüðü iþte… ne desen boþ
her nefeste yanýk kokusu geliyor
kýrmýzý dudaklarýn yandýðý bu seyrüsefer…
bu dönme dolap, lunaparklar…
ve terkedilmiþ bir kumarhane sessizliði
bir kadýn tadý kalmýþ olmalýydý
ve her nefeste yüzümü okþayan
tatlý bir çilek kokusu,
akþam olunca daracýk, daralan yani
kendiliðinden, öylece bir yaþamak…
sapsarý bir Sonbahar Pazarýnýn
masmavi bir Ýlkbahar Pazarýna verdiði o masum sözü hatýrlýyorum
“ bekle, hüzünle bekle”
yükseliyor böylece binalar, evler de…
sakýnaklý bir dörtduvar arýyorum, çaresiz…

girdiðimde o kapýdan içeri
kendi sonuma çýkýyormuþum, nereden bilebilirdim?
birileri ölmüþ yani
birazdan gömülecek bir öðlen sonu,
usulca akþama uymakta…
ve iþte bir öðlen sonu böylece her günün
sanki birleþtiriyor uçlarýný saklý duran bir bütünün
bilemezdim…

o an gerilerden yükselen bir ses
“oðlum…”
bir ses daha “ölmedi o…”
hadi oradan, bildiðin öldüm iþte…
öldüm de… sizin ne iþiniz var burada?
kaçýn kurtulun bu sesten
bu ayyaþ mezarlýðý, bu karanlýk, boþlukta dönen bütün o atlýkarýncalar
ölüler rahat býrakýlmalý hem, böyle bilirim ben

girdiðimde kapýdan içeri
kendi yokluðuma çýkýyormuþum, nereden bilebilirdim?
karanlýðýn ortasýnda bir istasyon
týpký hayallerimdeki gibi
bir adam, arkasýnda bir fener
üzerinde ateþten bir pantolon
yaklaþan bir treni ancak fark edebildim
adamýn yanýnda durmadan yükselen bir kolon
asýlý duruyor sanki boþluðun tam ortasýnda
bir engerek ki, kývrýla kývrýla nereye böyle?
yaklaþan bir acýyý ancak fark edebildim…
ve ben böylece bedenimi uzattým
gözlerimin yanýndan bir hýþýmla geçtiler
sesler ve sahneler halinde…

girdiðimde kapýdan içeri
çocukluðuma doðru hýzla düþüyormuþum, nereden bilebilirdim?
nasýl büyüyorsa dünya gözümde…
öyle ki anlaþýlmaz bir þekilmiþim
gölgemi yitirip kaybolmuþum
ayakta duran bir sesim vardý eskiden
çok eskiden…
uzaklardan gelen, aðlamaklý ve titreyen
düþerken, kim bilir? belki düþten de erken
bir akþam üstüydü yani, “öldüm mü? ” ya da dirildim mi yeniden
nereden bilebilirdim?
gözlüklü bir kýz çocuðuna
yani çok masum bir þeylere benziyormuþ yaþamak
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.