benim ellerim ondan biraz büyük Mustafa abi! çocukken daha da büyüktü...
sayardým sayardým düþman üstüne peçesi açýlmamýþ akþamüstüne dil bilmez, söz etmez bir dilim vardý dilimi koyardým düþ kafesine
düþe düþtüm ýslandým güle kondum ballandým ak yüzüm karalandým salýmý saldýlar su kasesine
sulardan gökyüzüne damlalar kanatlandým semadan yeryüzüne yýldýzlar yuvarlandým "yok" deyince eksilip, yeniden çoðalarak "öl" deyince vurulup, bir daha saðalarak
gidenler menun ki, gelmez hiçbiri geri açmadý rüyalarýn ilkbahar çiçekleri ateþ olup yaktýlar aþk merdivenini aþký leylada bulup kendini unutarak
unuttuk leylayý da, menzil uzak sanarak þu dünyadan eylenip, nispetimizce aldýk her nefeste birimiz bine parçalanarak adamlýk gurbetinde sahipsiz çocuklardýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.