SESSİZCE

Ne vakit bir sevda deðse bu yüreðe

biraz acý, biraz yenilgi

savrulur, yaðmalanýr uçurumlara

bundandýr suskun yüreðimin ürkekliði...


Kül rengi sessizlikler doðarken içime

tek baþýnalýðýn hüznü çýðlýk çýðlýða

ansýzýn kapýmý çalan bu acý

belki de bir bitiþin baþlangýcý...


Gecelerden ödünç yalnýzlýðým

karmaþýk ruhumu titretirken

kekeliyorum yaþamla ölüm arasýnda

bozguna uðruyor bu yürek her defasýnda...


Çýkýþsýz ayrýlýklar çöktü yüreðime

tuz kokan yalnýzlýðýmýn arefesinde

oysa her yalnýzlýðým intiharýmdý seninle

erteledim ölümü...

Sosyal Medyada Paylaşın: