HAYATIN KAYBOLAN YILLARI

Sonbahar rüzgârlarý savuruyor
Maziye dair ne varsa yüreklerde
Yaþanmýþlýðýn geçiyor gözlerinin önünden
Bir sis bulanýklýðýnda açýlýyor sahne...

Hani nerde o saf bebeklik,
çocukluk, deli_dolu gençlik,
Hani nerde o sevdalar, o þarkýlar,
hani nerde unutulmaz denen o eski dostlar...

Sýyrýldý gecenin mateminden
Küle dönmüþ silik sayfalar,
Döküldü yanýbaþýmýza yaprak yaprak
Yüreðimize gömülmüþ yitik hatýralar
yýllara inat...

O yýllar ki kimi zaman umut daðýttý
Bizi sonsuz hayallere baðladý,
kimi zaman da acýyý
Öðretti yüreðimize sýðdýrmayý.
O yýllar ki kimi zaman heyecan verdi
Aþký tanýttý,
kimi zaman da aðlattý
öðretti ayrýlýk acýsýný...

Yalan dostum bu hayat yalan
Nedir ki aslýnda yaþamak
Gün be gün kayýyor avuçlarýmýzdan
Tükeniyor ömür takvim sayfalarýnda...

Öyle birþey ki aslýnda yaþamak
Bazen hayat ne güzel deyip
sýmsýký sarýlýyorsun ona
Bazen de yüreðin isyanlarda
çek tetiði diyor þakaðýna...
Sosyal Medyada Paylaşın: