“Vazgeçtim direnmekten; her þeyi bilen bu çok
Bilgeler(!) karþýsýnda cehlimi bilmekle yetineceðim”
***
Vur gönlüne mýzrabý ebedi titret, dur/ma/beyinci
Kulaklardan çok önce ses üstüne ses binsin
Ruhu sarýp sonlansýn
Yeter mi?
Bir uðultu ezelden bir toslama ebede
Dalga dalga dönerken ve çarparken engele
–Doðallýðý kaybeder...-
Yapaylýða özenen
Canlý, cansýz demeden içimde karþýlansýn
Aþk ruhlarý bayýltan eter mi?
Bir anda yaþlanarak tekrar gençliðe dönen
Yirmisinde bir beden yirmilik mihmandarca
Bir ebedi yapýnýn kapýsýnýn önünde
Törenle karþýlansýn
Titremek sýcaklarda ve soðukta damlamak
Ter mi?
Elde su, suda zerre, nurdan gelen bitimsiz
Vefa, sefa ve þifa üç sýralý yudumda -tek adla- iþtah ile
Aðýzda çalkalansýn
Onca zaman içinde yýðýlan dertler gibi
Günahlar bohça bohça taþýmakla biter mi?
Damlalar çarpýþýrken sonsuz yaðmur haznesi
Dolsun yer kurnasýna kýrk gözeli pýnarýn damarlarý
Göz göz sulansýn
Kaygýlar bir anda yok olup da gider mi?
Ses ver sesin içinden seç, süz gönder bir müddet
Þiddet, hiddet dindirip içten içe usulca
-Ya da hýzla- sonsuza dek dolansýn
Çýnlamalar kulakta yiter mi?
Nefisler her solukta billur gibi olukta
Dünya üstüne dünya ardýlýyla geçerken bilmeden dur/durak
Ve Burak çok mübarek birazcýk soluklansýn
Ve desin ki; ey ulu ve her þeyin sahibi
Sen
Ýyiyi ve kötüyü kýlýç aðzý üstünde dengeyle hak kýlansýn
Ýnsan, insansa eðer bitmeyen bir huþuyla
El açarak içerden
Aþk ile “hu” der mi?
***
Vur rüzgârýn teline tezeneyi vur aþkla
Titreþirken yürekte
Aþk düzene girip kulakta yankýlansýn
Taþ dillensin, sönsün ateþ...
Bir doðsun üstümüzde batmasýn artýk güneþ
Ta ki gezen, yüzen ve uçan o meydana toplansýn
Haklý haksýz kim ola hak ile yargýlansýn
Yeni can, yeni heyecan yeni baþtan tertemiz
Yüklenip damarlara
Emir gelsin;
-”Yaþamaya baþlansýn”