içimdeki sevda vurulurken
ayrýldým gözlerinin sýcaklýðýndan
ayazýmda kanadý kýrýk bir kuþ
uçurumun en kör noktasýnda
son bir adým
gözlerin geçiyor keskin kayalardan
ve ey aþk
sana sesleniyorum en kederli dilimle
gel, baðrýmdan acýlarýn taþmadan
ay gibi süzül ince zarif gerdanýnla
savur saçlarýný tel tel
dokun yüreðime
ellerimle dokunurken izine
vursun ateþin düþlerime
ey evreni baðrýnda soluklamýþ sevgili
tenimin serinliðinde yok olurken
ölümü öldür de gel
bilmelisin ki
sendedir ayrýlýðýn oku
sýyrýl korkularýndan
rüzgarýn kucaðýna teslim et en gýrift acýlarý
yaralýyým ölümün kýyýsýnda
kaybolmadan gölgem
ah gel
beni sürgünü kýlma yüreðinin
yaksýn göz bebeklerindeki ateþ bütün uçurumlarý
sen tel tel dokunurken yüreðime