MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

kriter






ben þimdi yine Allah diyorum melin
sen onu görsen de ölümü hiç görmedin
ama kuþkusuz benden çok þanslýsýn
çünkü bir yerde sen O”sun



örselenmiþ aðzýný durma göðe daya
sürgün olmuþ yedi renkli bir rüyaya düþen
kavruk yaðmurlar yýkasýn göz kirimi
güneþin yüzüne ayna tut sonra
ve bundan beni korkutma
yüreðimi yalnýz Rahmana yasla
içimde ölmüþ kör dehlizler dirilsin



günahkarým/amenna
Moskova”dan kalkýp utançla sürünen yüreðim
yoðun bir ayaklanmanýn ilahi gözlerinde
ayakkabýlarýmdaki baðlarý soruyor bana
bir yýlanýn derisinden soyulur gibi
dökülüyorum ninova þehrine yýðýnca günahýmla
bana elçiyi sorma
düðüm düðüm büyüyen bir komünazim”la
þehrin o haram þairinin yattýðý yerde
buluyorum kendimi topraðýn kan aynasýnda
ben bu tanýþmaya çok aðlýyorum ama
çaresiz kendimi dahi bulamýyorum bu s/öz þehrimde
þair diyorlar o bilgeye
neyleyim
gözleri mavi saçan korkunç bir zulmün elinde
göð(s)ümün en koyu inkâr yerinde uyanan þirkim
yutuyor hayýrlý meleklerini dilimin
dinimi koruyamýyorum
yalvarýrým gel kaldýr üstümden bu mezarý melin
yoksa daha nice katiller doðuracaðým



þahadet-s-izim
yýpranmýþ çarþaflarda suçlu bir ceza kirlenmiþ
ana yatanýma nice akýlsýz bir yýðýn döl düþmüþ
susmuþ ilahi adalet buna ki ne dehþet
hadsizlik hak için yýðýnla dil dökmüþ
dayanamýyorum buna. soysuz diyorlar soylu Adem oðluna
peygamberi sorguluyorum bu durumda
masumiyetim yoksul bir kentin aðzýnda sefilce mahkum
Kurtuba da yeni bir özgürlük soruyorum
esmer bir köylü tikiz kulede ellerini kaybetmiþ
beyaz görüyorum
Myanmar lisanlý o Ensar yüzler nasýl yerle bir olmuþ
aðlayýþlarým var ki yalnýz
mahkeme duvarýnda laf için asýlmýþ
duymuyor kimse bu feryadý bilmiyor nasýlým
oysa bir can için ben sonsuz ölürüm
ýrkçýlýðýmdan öyle böyle utan(m)ýyorum
elimde ki tek kutsalým
damarýmda naçar kalmýþ ya sev ya terk et olan aþkým
son çare öpüp onu mecbur baþýma koyuyorum
bu saygýdan dolayý da kansýza çýkýyor adým
ihtiyar dedemden öðrenmiþtim vakti gelmiþken bunu da söyleyeyim
ben daha çocuktum
mezarda karným doysun diye ölmeden
tahta masama dökülen kuru ekmek kýrýklarýný baþ parmaðýmla alýp
aðzýma yerleþtiriyordum
ne alaka deyip göz süzme bana aþk bu sen bilemezsin
savaþtan sonra annesizlik gibidir açlýk melin
ya da ölmekle aç kalmak eþ deðer belki bilmiyorum
bunu da açken nefesin kokmasý yüzünden öðrendim
o yüzden yoksulluktan hiç utanmýyorum



ben oruçluyum þimdi aç olmayanlarý kurtlu yorum



yalnýzlýk zor diyorum melin
Allah “bazý þeyleri yalnýz kendi için var etmiþ” diye düþünüyorum
hani haksýz da deðilim
O” acýkmaz asla ve bir müttefik aramaz hiç kendine
her þey onunken bile o hiç hak istemez mesela
farkýnda mýsýn gerçekte kimse Allah”tan korkmuyor
ama herkes onun için savaþýp kan içi(ri)yor
suya ihtiyacý yok onun. oksijene de öyle
petrol gaz ile hiç ilgilenmez
teni ne beyazdýr onun ne yeþil deðil
ne esmer derim ona ne yaz deðil
Allah beyaz içinde kün beyaz bir neferdir
kara içinde sýr kalan bir esrardýr
ama bütün insanlarý illa da o öldürür. Düþünüyorum
Allah mutlaka suçsuz diyorum
ve suçlulara sabretmesine çok þaþýyorum
“öç almak tanrýya özgüdür”(!)
içimdeki tuzaða pat düþüyorum
ben susarak çok yürekler öldürdüm
suçluyum
bana dokunmasýn/lar bin yýl/an yaþasýn/lar dedim
yalnýzlýðý suçum kadar seviyorum anlayacaðýn
demek ben yalnýzca Allah”ý seviyorum
öyle çok umuyorum



tek baþýnayým
kâinata meydan okuyorum
ve inkâr poletikamda büyümüþ kutsal izlerin asýrlýk uykusu bu diyorum
yaðmalamýþ þuramda sýzlayan þahadeti
yaþamak kör düðüm
roma kadar inkarcýydým evet
Ýsa”dan daha çok devletçiydim elbet
ve Allah kadar da inançlýydým tabi o da çok ayrý bir tezat
taný(yamý)yorum artýk dünyalýðýmý
biliyorum o zalim þehri ve bu azgýn insanlarý
ve onlarýn içinde ki o korkunç sevdiðimi
onlarýn da ardýndan neyi çok sevdiðimi
az ötemde sýzlayan bu iffet kuþkusuz o gömleðin sesi
öldürüyor bu sefil sevgimi
ve direniyorum ýsrarla çökmeyen arþ gibi
þaþýrtýyor bu sabrým beyazý sönmüþ gözlerimi
çocukluðuma diz çöküyorum
bir çok hikayeler öðrenmiþtim ben melin
düþ kura kura büyümüþtüm çok günahsýzdým
Allah elimdi benim bilmiyorsun
hele mýsýra saltanat kuran bir köle sultan vardý ki
saçlarýmdan dökerdi gök mavisi Allah”ý
sevinç sevinç büyürdüm-aþýk olurdum
baþaklar gibi dolardým
nil kadar bereketliydim
aðlayamýyorum bile ben artýk melin
çünkü kendimi çok eski bir rüyada unutmuþum
þimdilerde öyle çok yorumsuzum



kaybettim
bir sabah erkenden uyanmayý ben melin
aðzýma bir lokma su koymayý
uykumu bir cennet kadar çok seviyorum
belli ki yalnýzca sende kalmýþ o bahar sesi
o seçkin cemiyet öldüðünden beri
kýblem neresi
hangi kuþ sesinde dökülür Allah müjdesi
güneþ hangi yerde ve tekrar doðarmý yeniden bilmiyorum
bu belki kýyamet öncesi
dört köþe oluyor dünya bana zihnim bin köþeli
dört kitaba yemin e/der gibi yeniden doðrulsam
kalbim içer mi bu aþký bir daha sayfalar silinmeden
tövbe beni Affet diyorum ya Rabbi
ve anlýyorum affetmenin hayvani dahi ehilleþtirdiðini
çýkarsýz sevmenin yaratýlaný en içten
yani demem o ki
gel çek al bu zindandan beni melin
bütün suçlularý affedelim kalp evimizde
kurtuluruz belki artýk kim bile



insanlar diyorum melin insanlar diyorum



taþ kokan çiçeklerde tövbekar bir suçlu arýyorum
Allah cevap vermiyor bana yýkýlýyorum
korkunç bir þey bu sen bilemezsin
daða çarpan sesin dönüp taþa vurmasý gibi bir þey týpký
yok olmalýyým
avuçlarýma bakýyorum aðzýmdan küf dökülüyor
ah bir kere baksa yüzüme diyorum sen kadar baksa
görsem ki Allahýn yüzünde kaç asýrlýk þefkat var
ve öfkesinde daha kaç yüz bin cehennem yanar
emir verse bana isyansýz bir elçi olsam
sevsem her þeyi en az Annem kadar sevsem
ah yüzüm diyorum nerdesin iki gözüm
ah onu bir bulsam yeminlere bölünsem
Ruhul-Kudüs gibi Ýncil”e adansam
günahsýz olan son Mesih ben olsam



susmuyor birleþik gücü aðzýnda parçalayan dev
tek parça kalmak telaþý bunun adý
akibet el kahhar
kaçýyorum Boþnak renkli bir tren istasyonundan
görsen ayaklarýmda hangi renkte bir ölüm var
mezar enstitülerinde organlarýmý arýyorum
hiçbir ýrkta kan izim yok kendime rastlayamýyorum
dinini sorgulamýyorum hiçbir dilin
kendime bulmak istediðim tek çare
içimde ki k(d)in
öfkemin inancýmý yuttuðundan da eminim
derdim bu diyorum
sokratesi çok güçlü alkýþlýyorum
lahey de”ki kürsüler kadar yalnýzým
en kutsal yerimden küstahça bölünüyorum
dünya kurulunca da böylemiymiþ melin
menderes-gezmiþ sanki hiç dünya görmemiþ
demir pençeli bir özgürlük tutuyor ellerimi
inanýyorum artýk evet
bu dehþet sýrýtýþ kabilin ektiði o savaþmýþ
görüyorum bu bakýr ýþýk o gönül boyu patlamýþ
içimizden sýçrayan helal görünümlü bir zulümmüþ



güneþ batýnca deniz mutlak ölürmüþ
kýyam-et miþ
bunu da tarihten biliyorum aziz Musa söylemiþ
altýn yüzlü nüshalarda büyüyor o zalim dev
beynimde o talih kadar þaþkýným melin
yalvarýrým beni çok sev
ya cehennem peki o kafire küsmüþ mü diyorum
yanacak olan yoksa ben miyim yalnýz bilmiyorum
bilmemek suçtur kabul ediyorum
öðrenmedim kuþkusuz suçluyum
ve her katil bir anne göðsünde büyürmüþ
onu da kendimden dolayý çok iyi biliyorum
benim annemde ben gibi helal süt emmiþ
ve anlýyorumki her kulun atasý kendine kutsalmýþ
insanlar deðil de sanki dünya deðiþmiþ
sülükler güvercinleri göklerde yermiþ
ve artýk bundan böyle kargalar hak diye aðlarmýþ
makineli sözlerden bunu da öðreniyorum
mertlik tamir sýrasýný beklerken yiðitlik hepten yok olmuþ



ahýrlarda sürgün edilmiþ kalbi viran at sesleri
aðzýndan vuruyor çocuk yüzlü bütün kentleri
gel aðlayalým buna melin
þeytan ordusu fethetmiþ hýra yüzlü maðaralarý
tabanýmda kaynayan bu kör ölüm yolu
ve boðazýmda yýllanmýþ asýrlýk o ceset kokusu
korkutuyor içimde ka(y)nayan robincon nehrini
markasýný sorma bana maddenin
ne suçu var ki müþrik yutan lal denizlerin
tabiat suçlu deðil kainat tek mazlum biliyorsun
suçu yok benim su deyiþimin onu da görüyorsun
dünyayý biz yakalým ölü þehir kalksýn ayaða gel
daðýlsýn aðzýmda davetsiz kalmýþ o yorgun rüzgar
ýsýnsýn titreyen gözlerim üþüyorum bu bahar
ve göz çukurlarým da yatan bir peygamber var
gel secde edelim imana boðazýmýz bir Sevr olsun
bir cennet s/insin dil baðýmýza dileyelim melin
çözülsün bu eski masal aðzýmýz kadar
vahiy kokan bir sevmek var olsun
avuçlarýmýz bir deniz kadar kara
avuçlarýmýz su kokan son dua



aðzýmýz Allah "a b/akan maðara
gel bütün ýrklarý bu yerde ara



sana yeminle
secde etmiþ kader vel asr”a






mhd

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.