þimdi kalkýp gidebiliriz diyorum buradan taný(n)madýðýmýz bil(in)mediðimiz o yere seninle yok olur yürürken ayak izlerimiz sakýn üzülme kuruyabilir bir nehir içimizde intihar edebiliriz severek ve ya susar aðzýmýzda çöl kokulu kader uzanýr ýhlamur sokaðýna yorgun kuþlar kýsalýr birden mesafeler iþte ve ansýzýn buluþuruz güle oynaya belki tekrar küsebiliriz yine kapanýr bir pencere daha yüzümüze örtünür bir melek üzerimize doðabilir az sonra adýn içimde her þey olabilir anla son bir kez daha bak ve gülümse bana yalnýzca
þimdi annem bir deniz kýyýsý annem sizlik içimin aðýr sýzýsý korkunç bir gemi yarasý almýþ gibi aðlýyor yüzümün bu kýrgýn terasý üþüyor göðsümde ölgün o kum tanesi aklýmda kudurgan bir savaþ var ki annemin doðum sancýsý rengi babamýn elleri ki onlar korkunç bir ölüm kýrýðý taným sýzým hasýlý sökülüyor uzaktan yorgun bir ceylan sesi duyuyorum yaklaþan soðuk sesi daðýlýyoruz içimde artýk bil ki ve baðrýmda aðlayan o kuþ sesleri yýrtýyor aklýmý deli deli rüzgar bile susar þiddetle böyle üþüyünce içimin gözleri ikimize içimin gözleri tiz bir ölüm kuyusu ellerimde þekilsiz bir barýþ kokusu duamda babam aðlýyor gibi toparlýyorum içimi ancak görüyorum ki sen babam deðilsin ki
çocukluðum kapý ardýnda kalmýþ uykum þekilsiz çýrýlçýplak kopmuþ yüzüm annemin göðsünden yorganým haram bir toprak ruhum yapayalnýz ve aðzým çok kurak aðzýmda þeytan kokan o aþk yinede diyorum biz olsak illa tövbekar olsak toplasam günahkar gözlerini kendimden kopma sa Allah içim-iz-den beþikten mezara beraber uzansak
ayaklarý üþüyor sokak kedilerinin ayaklarý ters yüz korkunç cinlerin ýþýksýzým kanatsýzým rezilce karanlýðým sana sevgilim
bu gece melekleri kovdum uykumdan bile çok korkuyorum seni zevkle ölebilirim
kime diyorum be sefil gün ah(kar)ým sana anlayacaðýn kalkýp defol içimden artýk yoksa bir cinnet geçireceðim
mhd
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.