Uyut Beni Aşk...
sualsiz vakitlerde vururken alnýmýn taraçasýna kan yaðmurlarý
sorguda yýkandý ruhumun kuraklýðýnca derin
ömrümün sen kokan yanlarý
secde(sin)de yeminlerimi iþlerken topraðýn sinesine beþ vakti
u/yandý kadýnlýðýmýn yüceliðinde
Aþkýn þad olan nefesi
yaþamak kahve dibi muhabbetlerde akarken acýmtýrak bal tadý
döküldü kýrmýzý güneþin nasýrlý ellerinden ayrýlýk bitevi
dile pelesenk olmuþtu acý
affýn bir diðer adý
intikam almaktý
sözler büyüdükçe öfkenin kekeme dilinde
intihara bölündü düþlerim zamanýn vâveylasý içinde
ihtimal sandýðým yüzünün her gölgesi düþtükçe gül yüzüme
öptü saçlarýmý ölümün kýyâmý
bakýþlarým gözlerine deðince
bekliyordum sensiz son geleceði
seninle gelen her günün bir ertesi
umudu sökük sözlerin yýrtýklarý öperken kirpiklerimden
ecel saðdý gözlerim
sen içtiðim kýyamet çeþmelerinden
damarlarýma asýlmýþ sahipsiz bu can pazarý içinde
kurumuþ susuz deðirmenlerde ku/durdukça gür su(s)larým
öðündü bebek suretli sevgim
yanýk tenli taþ göbeðinde ellerinin
avuçlarýnda kuru(l)muþ þekilsiz kentlerin metruk ekseninde
çýplak yürekli yetim çocuðun rü/yasýnda büyüyen
sefillik yüceliðince sana olan öfkem
telaþ içinde yürüyen
tutarsýz bu tükeniþ
senin eserin
mateme bürünmüþ yaslý siyahlar giyindikçe benliðim(i)
ve sualsiz nefeslerim estikçe sana
çýrpýndý kader
ölüme takas edilmiþ yeminli can iklimimde
kefensiz bir mezar yükseldikçe elleri kesilmiþ topraðýn cebinde
sana çevrildi dar vakit artýðý narin düþlerim
ve göðsüme hicran þarkýlarý söyleyip
Mahþere uçtu azap kuþlarým
böðrümde kaynadýkça ihanetin öz(ür)lü sözleri
eðreti düþ kitaplarý yazdý hiç zamanlarda ahýmýn kanatsýz melekleri
efil efil içimde bestelenen yetim mýsralar üþüdükçe dudak kývrýmlarýmda
savruldu tenimi okþayan sayýsýz intiharlar k/alemin kýblesinde sana
ve uyandý yokluðun dar þafaðýnda ateþ kokulu çýðlýklar
dillenip yaðlý urgan son yaþamak
baðrýmý hançersiz yaralar
kaderin hükmünde büyüyen sa(n)cýlar giyindikçe mor yüzlü kefenlerini
kustu dudaklarýma sen kokan dermaný ilk sual melekleri
lâl dilimi ýslatan bu ince sýzý sana titrerken
yýktý ahuzarýn bentini
tenimde yýllanmýþ Aþkýn dertleri
sana uyumuþ gecelerde u/yanmadan ilk sabah erken
sýzdý ruhuma çift baþlý engerek tezden
devrildi nefesim Musallasýna Mabedin
hadi
baþýmý Aþk"a koyun
(sonsuz(a) uyusun ruhum)
AralýkYirmiBeþÝkiBinOn...Mehtap hümeyragül Dallý...
yüreðimin alfabesine naif sesi ile anlam katan güzel Züleyham, teþekkür ve sevgimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.