Cinnet

sýrtýmýzý terk etmeden gök kuþaðý
ve almadan gözlerimizin rengini
kara derili adamlar
fýrlardý yüzümüze gündüz zamaný
akþamdan kalan yýldýzlar.

Kapýlarýmýz açýk kiriþlerimiz saðlam
koyundaydý uykular, buruþuk olmayan

çocuktuk iþte saman yoluna koþan.
tan yeri olmadan da doðardý sabahlar.

yaz mevsimi
çekerdi bizi yakamoz avý akþamlarý
kýþ gelince
ellerimizde soðuða sapan, çatal dilli
ve fýrlatýr atardýk hüzünleri

martýlarý emzirirdi deniz
vakit süzülür þafakta açardý gül

anlatamam ki hikayemi…

þiir yazarým sadece hepsi acýlý
bilseydim senaryo yazmayý
kesin sinemaskop dizi yapardý
televizyon paþalarý

karnýmýzda çalardý zil
kulaklarýmýzda deðil
þimdi mi?
bahar mevsimi göðsümde rezil

bedenim öfkeye köle içinde hainler
patlýyorlar günden güne bir bir

kanatlarý kýrýk martýlar
bu zamanda asfaltta aðlýyorlar
denizde çýðlýk çýðlýða uðultular

ayaklarda þangýrdayan prangalar
gel gör anne…
bebelerin saçlarýnda karlar var

kov tüm esmerleri yeryüzünden
görmüyor musun
yalnýzlýðý karýyor eller

dudaklarým sukuta mabet
sustukça birikirti cinnet

anne neredesin durma…!
bir parça çýðlýk sür damaðýma
gýrtlaðým dolu yakýndýr patlar namlu
yýldýzlar toplanmýþ gel yak ýþýklarý
parlak kýrmýzýlar sarsýn çocuklarý

ay ýþýðý üzgün
her gece boynunda dar aðacý
aþk firari leylalar hasta

yeter…!
anne de hadi
kaç vakit kaldý bulutlara kavuþmaya

Blackless

Sosyal Medyada Paylaşın: