sahile vuran bir ceset gibi dalgalar hissiz dudaklarýný öpüyordu kýzýl yengeçlerin bu dudaklar yansýn madem sevdam þu demeden ölüp gidersem eðer ama sen þimdi bil ki o deðilsin o da deðil bu da deðil
devleri korkutamaz cüceler çünkü ayalarý yalnýzlýklarla dolu tuzlu ve vahþi bir suyun içinde büyüdü o dibine düþmeden kirpiklerinin aðlamak diyorlarsa da buna yalnýzca anlamak lazým evvelinden ölümlüdür yazýlan her þiir
uzun zamandýr sesi çýkmýyor diye tellerin sazýna küsen abdal durduk yere aniden ‘’ sevgilim ‘’ diye haykýrdý ucuza giden bir köleye benzer kavuþmak açar badem içi gözlerini þaþkýnlýða verirsin
bu masa neden hep eksiklerimle dolu bilemiyorum oysa gönlümün þehremini sakilerdir benim kadýnlar aslýnda sonra gelir ayrýlýklardan sonra kopan kirpiklerimin hemen ardýndan üþenir gelmeye ölüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.