Eskimiþ eþya gibi, durmayý öðreniyor insan Ah yok mu þu zaman En çok yer tutan oluyor Görünmezliði ne raðmen Atsalar atýlmýyor Unutsalar Gýcýrtýmýz tutuyor Bize saðýr kulaklarý Özür dileyip duruyor insan ,eskidikçe Varlýðýný suç sanýp, suçlu ezikliðiyle *****
Kabul ettiðim kadar tanýdým seni, affedebileceðim kadar gördüm hatalarýný Dönebileceðim kadar gittim senden, Vazgeçebileceðim kadar sevdim, güvendiðim kadar sokuldum yamacýna Ýhtiyacýn olduðu kadar verdim Özledim... Gel demeden, bekledim Kal dediðin yerde, baktým ardýndan Biri vardý oldu adým Belki bir gün oldu adýn Demet Erdoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet erdoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.