Mavi kýzýl bir akþam üstü Yapraklar yeni düþmeye meyletmiþ Hüzün bulaþmýþ evlerin duvarlarýna Açýk pencereler yýrtýk tülden dökülüyor hüzünleri Eskimiþ elleri, eskimiþ yüzleri eskimiþ sývalarý dökülen evler gibi teneke saksýda kalmýþ, inadýna çiçek deren umut ve öpücüklerin merhem olduðu zamanlarda çorak bir aný sessiz, ölüm gibi þehir dýþýnda kalmýþ mezarlarý unutmak kadar özgür unutmak…..yaðmurun kokusunu ,dudaklarýnýn tadýný ama öyle bir anda deðil korkar gibi yaþamaktan vazgeçer gibi vaat edilen cennetten bakmadan ardýna, geçerek yarýndan bile bugün ölerek yalnýzlaþýr insan, viran evler gibi söyleme sakýn kimseye nasýl sevdiðini. demet erdoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet erdoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.