uçsuz bucaksýz gökyüzünde kuþlar gibi uçmaktýr dedi dalarak uzaklara
yüreðinde tutsak birine soruyorum
özgürlük nedir
bakýyor buðulu gözlerde buz parçalarý buruk bir gülümseme konuyor kilitli dudaklarýna salýveriyor avucunda sakladýðýný uçuyor mavi renkli kelebek aðlayarak bakýyor ardýndan sevmeye sevilmeye aç bir kadýn tüm harflere küskün
susuyor
yine susuyor
hep susuyor
kanat sesleri duyuyorum kopan bir þeyler var mavi kelebekler sanýrým uçarak uzaklaþan
kopan iplerin ucunda gökyüzüne yükselen þeyler de ne neden böylesine eksiliyorum ve bir þiir daha azat ediyorum
kimbilir hangi yüreðe konacak göz yaþý olup hangi gönülden damlayacak
umutsuz kalmak en büyük esaret diyorum
ve
özgürlük doyasýya sevmek ve sevilmek
diyorum sessizce
mýrýldandý sessizce
beni af et baba þair olma demiþtin bana ve þair sevme
belki þair olmadým ama öyle bir sevdaya düþtüm ki þiiir þiir iþledim yüreðime
þair mi bilemedim ama þiir kadar güzel bakan gözlerine
doyasýya bakamadým
özgürlük nedir baba cevap verebilir misin bana
özgürlük aþký yaþamaktýr
korkusuzca
kanasýca ve doyasýca
ve
özgürce
Sosyal Medyada Paylaşın:
asude_vuslat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.