Bunlar hüzün yumaklarý ipekten sen örmeyi biliyorsan ör yoksa sus
vakti geldi sevgili artýk görülmeli bu hesap iþte mizan terazisi iþte en dürüst olman gereken an hesaplaþýrken ecelinle
ben ne çok motifler ördüm verdiðin çilelerin ipeklerinden göðüs gerdim nice aðýtlara ezildim ezgilerle bak ipekten bunlar yakýþýr her kadýnýn baþýna taç olmaya
hayat sevmez derbederliði aþk hoþlanmaz ihmalkârlýkdan
bendim hüzünlerden çile örmelerine izin veren baþým yine dik asi olmam ne deðiþtirir ki
bak bunlar hüzün yumaklarý has ipekten bunlar giy dediler giyindim bin dallý sevmek sevdiði uðruna çekmek çile ölmek yaraþýr bir kadýna ayaðýnda çarýk bileði hal hallý
ben çok motifler ördüm ezgilerden iþte þu duvarda asýlý beyaz elbise aþkýmýn yüz görümlüðü düðünümün gelinliði
derbederliði sevmez hayat kolaylaþtýrýr iþini zalimlerin daha yaralarýmýzý saðaltmadan ettiler azat kanatlandýrdý uçurdular uçtuk kuþlarla asuman’da
yaralý bir kurt gibiydik saklanýp bir kuytuda bekledik
bir kartal misali uçtuk göklerde
vakti geldi iþte sevgili iþte mizan terazisi hakkýmý helal etmemi bekleme benden af dile
aþk ihmale gelmez hayat sevmez derbederliði sevmek sevdiði uðruna çekmek çile kolaylaþtýrdý iþini zalimlerin itiraf et dürüstçe ömrünün son saatlerinde ben çok motifler ördüm çilelerden çok ezgiler duydum bak bunlar hüzün yumaklarý köprü olur cehennemine al ör bunlarý ve sus
ben ne zýlgýtlar duydum nice aðýtlara þahidim
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.