Mahşer

Baharýn tüm çiçekleri,
O bülbülün, gül sesi,
Kokusu, dokusu, her þeyi
Ýklimin sevgili!

Ben en çok,
Bu mevsimle
Seni sevdim!

Gözlerime resmin asýldý,
Hayalin ki; sen kadar asýldý,
Ne ilk, ne de son kez basýldý,
Ezelden, ebediyete gibi sevgili!

Ben en çok,
Mum ýþýðýyla
Seni izledim!

Yalan bu bahar, yalan!
Aþk acý, aþk hicran!
Göðsüme þu dolan
Acýn mý, sevgin mi sevgili?

Ben en çok,
Seninle
Seni bekledim!

Tüm yalanlara inanýlan,
Tüm yollarda karþýma çýkan,
Zaman bile bir mabet; sana tapýlan,
Ey sevgili!

Ben en çok,
Bunlarla
Sevgi biledim!

Sýrra kadem,
Kaðýda kalem,
Bana el âlem
Olma sevgili!

Ben en çok,
Yokluðunla
Eksildim!

Her gün seni düþlediðim kadar,
Her an yanýnda olmak istediðim kadar,
Her þeyine razý olduðum kadar,
En çok da, senin sen olduðun kadar sevgili!

Ben en çok,
Geçmeyen anlarla
Seni özledim!

Bitmez yolun sonu gibi,
Aþk ateþi, cehennemin en dibi,
Deðilim bu canýn sahibi,
Ah be sevgili!

Ben en çok,
Seninle
Mahþer istedim!

| Emrah Nargöz
| 1 Mayýs 2013 Çarþamba, 04:00
Sosyal Medyada Paylaşın: